De verschrikkelijke jaren tachtig

Om het groepsgevoel een boost te geven, dwingt communeleider Bert de woongroep om samen een lange wandeling te maken. De wandeling valt vies tegen want Bert kan niet kaartlezen, Piet valt in de brandnetels en de moeder van Donnie moet onbedaarlijk huilen. Blijkbaar is er in het verleden iets heel verdrietigs gebeurd. Iets waar de woongroep niet over praat. Maar verdriet kan niet tegen stilte: hoe minder erover gezegd wordt hoe groter het wordt.